Szukaj
Newsletter
15 tys. zł kary dla pracowniczki agencji za wykorzystanie zdjęcia ofiary ZOMO w reklamie Żytniej
Marta S., pracownica agencji reklamowej Project z Torunia, która umieściła fotografię z Wydarzeń Lubińskich w 1982 roku w reklamie wódki Żytnia (Polmos Bielsko-Biała) musi decyzją sądu zapłacić 15 tys. zł zadośćuczynienia jednej z osób widocznych na zdjęciu. Sąd w Lubinie warunkowo umorzył sprawę wykorzystania tej fotografii.
najpopularniejsze
Canal+ z Ligą Mistrzów w promocji przez pięć miesięcy za darmo
Były naczelny dzienników Polska Press w Telewizji Republika
Serwis streamingowy z polskimi kanałami kończy działalność
Nowy polski serial z Marią Dębską i Maciejem Musiałem. Mamy zwiastun „Ślebody”
Kolejny dziennikarz żegna się z TVP Sport
Dołącz do dyskusji: 15 tys. zł kary dla pracowniczki agencji za wykorzystanie zdjęcia ofiary ZOMO w reklamie Żytniej
Jeżeli dziewczyna wrzuciła ten post (tak, jak pewnie wrzucała setki postów wcześniej) bez akceptacji - to może znaczyć, że miała takie uprawienia. Tzn. klient i szef agencji zaufali jej i dali jej takie uprawnienia, a ona je przyjęła (skoro tak pracowała) razem ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Agencja z kolei to nie twór na papierze, a ludzie. I jestem przekonany, że konsekwencje tego postu ponieśli zarówno jej koledzy, jak i szefostwo (utrata klientów = utrata pieniędzy = utrata pracy).
Jeżeli agencja funkcjonowała w taki sposób, że nie prowadzono harmonogramów działań, klient nie miał wglądu w działania, a dziewczyna, która była zaledwie jednym z normalnych, szeregowych pracowników, pracowała w taki sposób jak chciała to nie jest to dowód zaufania przełożonych, ale brak profesjonalizmu. Takie agencje nie powinny istnieć. Ale teraz jest szansa, że rynek to zweryfikuje...
Ta sytuacja obnaża marne fundamenty branży w Polsce. Ot, pracownik zatrudniony na umowę zlecenie zajmuje się działaniami komunikacyjnymi dla silnego polskiego brandu. Przełożony w firmie nie jest zainteresowany prowadzonymi działaniami albo zajmuje się jedynie forwardowaniem... A potem, jak pojawia się sytuacja kryzysowa, każdy sobie rzepkę skrobie.
Kara pieniężna zapewne też nie leży po jej stronie (no jedynie na papierze).
Sam proces (a raczej jego brak) akceptacji przed publikacjom z pominięciem przełożonego
też wydaje się mało prawdopodobny zwłaszcza, że klientem nie jest firma krzak.
No, ale to tylko takie moje dywagacje:)